Er was eens...
Er was eens... zo beginnen toch alle mooie sprookjes, niet?
Er was eens mijn nichtje Lieve, die ging trouwen met Thomas... zo'n mooi sprookje...
En Lieve haar lieflijke zussen hadden het geweldige idee om voor de huwelijksnacht een caravanneke op te knappen. De buitenkant werd geregeld, nu de binnenkant nog aankleden...
De vele pinterest-borden deden het Karolien een beetje duizelen.
En dus richtte Karolien (de oudste zus) zich tot Bie (de oudste nicht) 'of ik niet wat ideetjes had?'
Dat moet je mij geen twee keer zeggen. Dat begon hier al op volle toeren te draaien in mijn hoofd: je kan iets doen met kraanvogels (staat in Japan symbool voor geluk), of hartjes uit leuke papiertjes, mss fotootjes, slingers maken, ...
Enkele weken later zaten we samen aan tafel te knutselen.
Er werd geknipt, gevouwen, taart gegeten, gevloekt, gelachen, 100x gevraagd 'hoe moet dat weer gevouwen??', geplakt, gemeten, gebabbeld, koffie gedronken,...
Kortom, heeel gezellige namiddag.
We gingen voor 65 kraanvogels, 45 kleintjes en 20 grotere. (uit mijn echt supermooi origami-papier, speciaal om kraanvogels te vouwen)
In een niet nader omschreven woonwinkel werden al wat accessoires geshopt, waaronder ook een fotokader. Die werd met enkele mooie papiertjes gepimpt om er later nog wat foto's in te zetten.
En tot slot nog een papieren slinger met de letters van Lieve en Thomas hun namen erop gestempeld. Goed gelukt vonden we.
Het resultaat van al die knutsels in het caravanneke was echt leuk:
Hartjesslinger van alle soorten hartjes hangen tegen de kast.
Voor 1 raampje hangen de kraanvogels.
Kraanvogels boven het bed en de letterslinger tegen het andere raampje.
En zo leefden ze nog lang en gelukkig (wat niet anders kan met zo veel kraanvogels rondom...)